Balita - " Resulta ng Bayo sa Pilipino " ginawa ni Jennifer Serrano

 

NONA, ANG PANGALAN ng kamakailan na bagyo na tumama sa Pilipinas noong Lunes ay ang dahilan ng kawalan ng buhay at lugar ng mga Pilipino sa Visayas at sa Luzon. Ang bagyo na ito ay may malakas na hangin at nagdala ng maraming ulan na hanggan ngayon, na sa Palawan na ang bagyo.

Isang pagsubok lang ito na kaya daanin ang mga Pilipino kasi maraming bagyo ang nakaranas ng mga Pilipino. Ang bagyong Yolanda, Glenda, Ondoy at iba pa ang lumipas at tinamaan ang Pilipinas. Ang gobyerno ay hindi nagbibigay ng mga donasyon para bumangon na agad ang mga Pilipino. Kaya, ang resulta ay ang mga Pilipino ay nag-tiis at gumawa ng mga bahay na may tarapal, ang pagkain nila ay hinahati para tumagal ng isang araw. Ang mga donasyon ay binibigay ng mga private homeowners.

Ang ugali ng mga Pilipino ay determinado sila at mapag-alaga sa kapwa at sa pamilya. Kapag may bagyo na dumadating, ang unang ginagawa ng mga Pilipino ay tinatawagan nila ang mga pamilya para kumustahin at magkausap. At hinahanda ang mga gamit at pagkain bago Dumating ang bagyo at kapag sila ang mga biktiman ng mga bagyo, hindi sila sumusuko o naaawa sa sarili pero, ginagawa nila ang lahat para maayos ang buhay at kalagayan nila. At higit pa, hindi sila nagwawala ng pagasa sa Diyos at plano nila at sa katapusan ng araw, nagdadasal sila na buhay pa sila at may mga pagkain at gamit para mabuhay sila.

Editoryal - "Ignoransya: Harangan sa Pag-Uunlad" - sinulat ni Julia Saulog

UMIIKOT ANG BUONG MUNDO sa pag-aasikaso ng tao sa kabutihan nito. Kung hindi natutunan ng ating utak na gawin ang anumang bagay para sa kaligtasan ng sangkatauhan, noon palang patay na tayong lahat. Sa isang lipunan na umunlad at kumuha ng iba’t ibang problema sa proseso, ang paglutas ng mga ito bilang isang katawan ay nararapat ang ating mga alalahanin. Isang makabuluhang dahilan na hindi uunlad isang bayan ay ang kakulangan sa pagmamalasakit. Ang pagiging dedma sa harap ng mga problema ay isang problema sa kanyang sarili, at ito ay nakikita sa mga Pilipino ngayon, kaya nahuhuli pa rin ang Pilipinas sa takbuhan ng buong mundo.

Halata na ang bunga ng pagbibigay ng walang pansin sa mga mahahalagang bagay ay hindi mabuti; ang magnanakaw ay marunong samantalahin ang panahon na walang nanonood. Tunay din ito sa mas malaking kalagayan, kung saan maaari ang magnanakaw ay sinumang tao na may sariling intensyon, at ang biktima ay isang buong bansa.

Ang eleksyon ng Pilipinas ay darating na sa susunod na taon, at ang pinakaimportanteng gawin ay maging maingat at matalas. Bahagi nito ay ang pag-aalam ng tao na ipipili bilang pamuno ng ating bansa, at hindi ang pagbase ng isang makabuluhang desisyon sa mga tsismis na dumarating kapag mayroon lamang nangyari o may magagandang pinagsasabihan ang mga kandidato.

Madalas na dalus-dalos na itinitapon ang mga boto sa mga kahon sa kaisipan na ito ay isa pa lamang na tungkulin bilang isang mamamayan, at madalas din na sinasayang ang boto ng tao na maaaring itutol na hindi naman kailangang bumoto dahil natatamad silang pumunta sa lugar ng botohan.

Anuman ang dahilan, hindi dapat humihina ang loob sa kaalaman ng malaking bilang ng tao na bumuboto, kasi totoo na mahalaga ang bawat boto. Katulad nito, lahat ng mga kontribusyon na parang maliit lamang ay, sa katotohanan, makakagawa ng diperensya, at walang tao ay hindi gaanong mahalaga. Lahat tayo ay may boses, at magkasama, ang boses ng isang bansa ay mas malakas. Hindi dapat tayo ay umuupo na parang tamad habang lumalalang ang ating mga problema. Wala nang, “bahala na,” at wala nang pagwawalang “paki.” Lahat tayo ay Pilipino, kaya tayo ay dapat kumikilos at umiisip parang mga Pilipino.

Tula - "Walang Katahimikan" - sinulat ni Julia Saulog

Walang katahimikan para sa mga babae
Kaya hindi na kami makikinig
Hindi magaganda ang sinasabi
Wala na bang tunay na pag-ibig?

“Osyosera ang mga babae,”
Eh, lahat naman tayo may gustong malaman
Kahit na, iba-iba ang aming mga ugali
'Wag kang magbigay tuntuning panlahat

Mahirap para sa mga babae
Sana iba na lamang
Ang aking kasarian, maging lalaki,
Para lang may paggalang

Espesyal ang lahat ng mga babae
Kaya hindi kami ang magbabago
Pantay kami sa mga lalaki
Tanggapin niyo kami bilang kapwa-tao

Naglalaban na ang mga babae
Hindi ito maaaring tigilan
Sa aming panig, lahat sumali
Hindi mo na kakayahin kaming liitan

Komik - "Bakas ng Aking Buhay" - gawa ni Julia Saulog

Minsan, matagal bumunga ang pamana mo sa mundo.

Salawikian - "Mga Salawikain para sa Bayan" - sinulat ni Sacho Ilustre

MGA SALAWIKAIN na isinulat para sa ating bayan:

BAGAY NA HINDI NAPAPALITAN

Ang tiwala'y isang bagay na hindi napapalitan. Kapag ito'y nabasag, maaaring mapagtagpi-tagpi muli, ngunit hindi na ito tulad ng dati.

MAHIRAP ANG MAGHIGANTI

Mahirap ang maghiganti, dahil kapag ito'y nagawa, hindi ka rin naiiba sa makasalanan.

HINDI NAHIHIPO

Sa kasalukuyan, ang kapangyarihan ay isang bagay na hindi nahihipo, ngunit pinag-aagawan ito at kinokontrol ang mga tao.

Haiku - "Ang Ilog ng Pagasa: Mga Koleksyon ng Haiku Para Sa Bayan " - sinulat ni Traci Sonoy

ANG HAIKU ay isang maikling tula na may lima-pito-lima (5-7-5) na pantig at binubuo ng tatlong taludtod.  Sa pagkuha ng inspirasyon mula sa isinulat na nobela ni Jose Rizal na tinaguriang "El Filibusterismo", ako ay sumulat ng limang haiku na ginagamit ang mga bagay mula sa kalikasan upang makapagbigay ng mensahe na may kabuluhan sa ating buhay.

  ARAW

Merong pag-asa

sa kariktan ng araw

kapag sumikat.

ULAN
Sana'y umulan
ng iyong pagmamahal
ang ating bayan.

BULAKLAK
Bumubulaklak
ang iyong mga mata
ng katapangan.

BITUIN
Ako'y tumingin
sa iyong mga bituin
at napangiti.

DAGAT
Hahanapin ko
ang progreso sa dagat
ng kalayaan.

Editoryal - "Bangon, Pilipinas!" - sinulat ni Sacho Ilustre

SA PINAKASIMULA PA LAMANG NG EL FILIBUSTERISMO, pinatamaan na agad ang ating bansa. Sa unang kabanata pa lang ay ikinumpara na agad ang Pilipinas sa isang bagay. Ang Bapor Tabo ay naging isang simbolo ng kasalukuyang nararanasan ng bansa ngayon. Ang bansa ay dumadanas ngayon ng mabagal, at kadalasan pa nga ay hindi pag-unlad. Ito'y inihalintulad sa ilog na dinadaungan ng bapor, mababaw, kaya hindi makagalaw ng maliksi. Kung ang mga tao naman ang tatahakin, malalamang may paghahating nangyayari. Ang mga nasa itaas ay ang mga negosyante, mayayaman, at makapangyarihan, habang ang mga nasa ibabang palapag ay ang mga estudyante, mahihirap, at biktima ng pandaraya. Itong-ito ang pinagdadaanan ng mga kapwa Pilipino ngayon.

Kaawa-awa tayong mga Pilipino, pinag-aagawan, dinadaya, at ninanakawan ng mga dayuhan, kahit ang magkapwa-Pilipino ay nagnanakaw sa isa't isa. Kinakalimutan na rin ang sariling kultura at wika, at ipinapagpalit sa maka-Kanlurang pamamaraan. Kahit sa gobyerno, may kaguluhan at korapsyon. Nagsisialis ang mga propesyonal natin upang maghanap ng mas magandang pagkakataon sa ibang bansa. Ayos lang naman ang mga ito, dahil natural ang kapayapaan at kaguluhan. Ngunit sa ating bansa, mas matimbang ang kaguluhan. Ito ay dahil walang gustong tumayo at lumaban. Walang matatag at matapang na gustong labanan ang korapsyon. Karamihan ay walang pake sa kapwa at makasarili.

Hindi dapat hinahayaan na tayo ay inihahambing sa isang mabagal na bapor. Dapat tayo ay maging hadlang sa agos ng ilog, at kung hindi man tuluyang matakpan ang daloy ng kaguluhan, mabawasan ang bilis nito. Isang malaking salamin ang El Filibusterismo, at sinasalamin nito ang buong Pilipinas, kahit sa kasalukuyan. Ang isang masakit na bagay ay, ilang dekada na ang dumadaan, pareho pa rin ang nangyayari. Tamang-tama pa rin ang paghahambing ni Jose Rizal. Nagbago lang ang mga tauhan at mga pagkakataon. Hindi ba oras na para tayo ay magising? Kailangan na nating patunayan, sa sarili natin at sa paghahambing ni Jose Rizal, na kaya nating magbago. Kailangan na sabihing mali ang sinasabi ni Jose Rizal, at ang mga Pilipino ngayon ay mas maayos, mas responsable, at mas makabayan.